تحریم های آمریکا با نیت مجازات جمعی عامه مردم است

Iran will not be indifferent to the continuous unlawful sanctions and lack of complementary moves of the JCPOA members

نماینده دائم جمهوری اسلامی ایران در سازمان ملل متحد اجرای یکجانبه برجام را پایدار ندانست و گفت ایران نمی‌تواند به تداوم تحریم‌های غیرقانونی و فقدان اقدامات جبرانی توسط دیگر طرف‌های برجام بی تفاوت بماند و با گزینه‌های نامحدود، اقدامات ضروری را برای تامین منافع ملی به عمل می‌آورد.

مجید تخت روانچی نماینده دائم جمهوری اسلامی ایران در سازمان ملل متحد بعدازظهر پنج شنبه در نشست شورای امنیت که برای بررسی گزارش دبیرکل سازمان ملل درباره آخرین وضعیت اجرای قطعنامه ۲۲۳۱ برگزار شد، اجرای یکجانبه برجام را پایدار ندانست و گفت ایران نمی‌تواند به تداوم تحریم‌های غیرقانونی و فقدان اقدامات جبرانی توسط دیگر طرف‌های برجام بی تفاوت بماند و با گزینه‌های نامحدود، اقدامات ضروری را برای تامین منافع ملی به عمل می‌آورد.

متن کامل سخنرانی نماینده دائم جمهوری اسلامی ایران در سازمان ملل متحد به شرح زیر است:

« شورای امنیت باردیگر در حال بررسی اجرای یکی از مهمترین قطعنامه‌های خود یعنی قطعنامه ۲۲۳۱ است که یک عضو دائم شورا در حال نقض جدی آن است. این امر در تاریخ سازمان ملل بی سابقه است. دراینجا می‌خواهم حمایت ارزشمند تمامی۱۴ عضو شورا از برجام را ارج نهم.

هنگامی‌که شورا با تصویب اجماعی قطعنامه ۲۲۳۱ برجام را تایید کرد، همه دنیا آن را یک دستاورد بزرگ برای گفتگو و دیپلماسی چند جانبه خواندند و مشارکتی قطعی در صلح و امنیت بین المللی دانستند. قطعنامه ۲۲۳۱ تاکید دارد «برجام موجب توسعه و تسهیل همکاری و تماس های تجاری و اقتصادی با ایران می‌شود». همانطور که دبیرکل به درستی در گزارش اخیر خود گفته « یک بخش اساسی برجام رفع تحریم های هسته‌ای علیه جمهوری اسلامی ایران به منظور عادی سازی روابط تجاری و اقتصادی» است. مضافا، براساس برجام، ۱+۵ و اتحادیه اروپا متعهد شده اند « ازدسترسی ایران به حوزه‌های تجاری، فناوری، مالی و انرژی اطمینان حاصل کنند» و آمریکا متعهد شده «در دستیابی ایران به کلیه منافع حاصل از رفع تحریم ها مزاحمتی ایجاد نکند».

در ۱۸ اردیبهشت ۱۳۹۷، رئیس جمهور آمریکا یک یادداشت ریاستی  "برای توقف عضویت در برجام" صادرکرد. در واقع، آمریکا تصمیم گرفت به صورت غیرقانونی از برجام خارج شود و مغایر با تعهدات بین‌المللی‌اش همه تحریم هایی که براساس برجام برداشته شده بود را بازگرداند. این و تحولات بعدی منافع برجام برای ایران را تقریبا به صورت کامل بی اثر کرد و در برخی جوانب، وضعیت کنونی حتی بدتر از زمان پیش از انعقاد برجام است. از آن زمان، اعمال تحریم های غیرقانونی آمریکا به دیگر دولت ها تعمیم یافته و در واقع، به خاطر احترام به تعهدات‌شان براساس قطعنامه ۲۲۳۱ آمریکا دارد آنها را مجازات می‌کند. یکی دیگر از مواردی که در تاریخ سازمان ملل سابقه نداشته است.

تحریم های آمریکا با نیت مجازات جمعی عامه مردم است که حتی در زمان مخاصمات مسلحانه هم ممنوع می‌باشد. آنها آسیب پذیرترین گروههای مردم عادی را نیز هدف قرار می دهند تا در جامعه نارضایتی ایجاد کنند و لذا طبیعت غیرانسانی دارند.

تحریم های آمریکا همچنین بخش‌های مختلف اقتصاد ایران از جمله بخش های نفتی و بانکی ایران را هدف قرار داده است که تاثیر منفی بر زندگی میلیون‌ها ایرانی دارد. برخلاف ادعاهای آمریکا، تحریم‌هایش پایین تر، بهتر یا جایگزین جنگ نیستند بلکه جنگ واقعی اما با ابزار و نام دیگری هستند. به همین سادگی! آمریکا از غذا و دارو به عنوان اسلحه استفاده می‌کند و مغایر با دستور ۱۱ مهر ۱۳۹۷ دیوان بین‌المللی دادگستری، تحریم هایش را حتی به دیگر کالاهای بشردوستانه تعمیم داده است.

مقامات آمریکایی تایید کرده اند که رنج ناشی از تحریم ها برای مردم عادی عمدی و بخشی از یک استراتژی سیاسی است. وزیرخارجه آمریکا شرایط عجیبش برای انتقال غذا و دارو برای مردم ایران را حداقل دو مرتبه به صورت عمومی مطرح کرده است.

به هر تقدیر، تحریم های آمریکا غیرمشروع، غیراخلاقی، غیرانسانی و ظالمانه است. شرم آور است که زورگویی آمریکا باعث توقف صادرات برخی داروها به ایران و کابوس برخی بیماران شده است. به طور مثال، یک شرکت اروپایی تحت فشار تحریم های آمریکا صادرات باندهای مخصوص بیماران ای- بی که حاصل شرایط ژنتیکی نادر است و منجر به تاول زدن آسان پوست می‌شود، را متوقف کرده است.

آوا، دختر دوساله اهوازی، که از ای- بی رنج می‌برد یکی از کودکان پروانه ای بود. بیماران پروانه ای به این نام خوانده می‌شوند، چون پوست شان نظیر پروانه‌ها شکننده است. برای جلوگیری از عفونت، زخم های پروانه ای باید با باندهای مخصوص پوشیده شود. حتی آن باندهای مخصوص هم درد را مرتفع نمی‌کند، اما استفاده از باندهای جایگزینش وحشتناک هستند، چرا که در زمان برداشته شدن، پوست کودکان را می‌کند. در این روزها، واردات این باندها برای بیماران پروانه ای تقریبا غیرممکن شده و حیات سایر کودکان بی گناه پروانه ای، نظیر آوا را به خطر انداخته است. هم اکنون کودکان پروانه ای درد ناشی از تحریم های غیرانسانی آمریکا را با دل و جان خود لمس می‌کنند. خرداد سالجاری آوا از درد برای همیشه رهایی یافت و درگذشت. داستان وی فقط بخش بسیار کوچکی از کل ماجرا است، چرا که کودکان و بزرگسال مبتلا به سرطان و بیماریهای خاص در سکوت به مبارزه با مرگ می‌پردازند. کشتار کودکان و بیماران اقدام شجاعانه ای نیست !

سیاست فشار حداکثری آمریکا به مثابه تروریسم اقتصادی است که مردم بی گناه را می‌کشد. بنابراین، کسانی که در طراحی، حمایت و اجرای این تحریم ها نقش دارند باید بازخواست شوند. 

از دبیرکل انتظار می رود وفق بند ۷ یادداشت ۴۴ به صورت کامل در مورد تحریم های آمریکا و تاثیرات غیرانسانی‌اش گزارش دهد.

آمریکا همچنین به صورت غیرقانونی فعالیت‌های هسته‌ای مجاز تحت قطعنامه ۲۲۳۱ را تحریم کرده و مانع اجرای تعهدات ایران ودیگر دولت ها شده است. بعلاوه، این اقدام بر فعالیت های کانال خرید تاثیر منفی داشته است.

به رغم همه سختی‌های وارده بر مردم ایران در نتیجه تحریم های غیرقانونی آمریکا، ایران بنا به درخواست دیگر اعضای برجام و براساس تعهد ایشان به جبران، یکسال تامل کرد و تعهداتش را به صورت کامل انجام داد.

اعضای برجام در ۱۵ تیر و ۲ مهرماه ۱۳۹۷ تعهد به جبران از جمله برای تاسیس کانال های مالی موثر، صادرات نفت، کشتیرانی و بیمه، و محافظت در قبال تاثیرات فرامرزی تحریم های آمریکا نمودند. هیچ یک از این تعهدات تا به امروز عملی نشده است.

ایران به اجرای برجام متعهد بوده و هست. این واقعیت به صورت مکرر توسط آژانس بین المللی انرژی اتمی از جمله بعد از بازگشت تحریم های یکحانبه آمریکا تایید شده است. اما اجرای یکجانبه برجام پایدار نیست. اجرای کامل این توافق مستلزم وجود بیش از یک طرف راغب و توانمند است. بعد از یک دوره یک ساله‌ی صبر استراتژیک و در مقابل تداوم بی عملی طرف‌های برجام به ویژه شرکای اروپایی و بعد از ملاحظه عدم احترام به قول‌هایی که به ایران داده شده، ایران ناگزیر به عمل و اتخاذ گام های ضروری برای درمان عدم توازن ایجاد شده در برجام گردید. برای اینکار، ایران که سازوکار حل و اختلاف برجام را طی نموده بود، نهایتا اقدام جبرانی مورد شناسایی برجام و شورای امنیت را اعمال کرد. این تصمیم با دقت برای حفظ برجام طراحی شد.

ایران اجرای برخی تعهدات خود را براساس بندهای ۲۶ و ۳۶ برجام متوقف کرده است. به منظور ایجاد فضا برای دیپلماسی، یک رویکرد گام به گام با فاصله زمانی‌های دو ماهه طراحی شدهاست.

گام های ایران بازگشت پذیر هستند اما خسارات وارده به ایران و ایرانیان در نتیجه تحریم ها اصلا بازگشت پذیر نیست. چگونه فرصت های از دست رفته، صدمات وارده به اقتصاد، و مهمتر از همه، نفوس گرانبهای تلف شده و رنج مردم ایران به ویژه کودکان، سالمندان و بیماران می‌تواند بازگردد؟

ایران فقط برخی اقدامات داوطلبانه را متوقف کرده است. این موضوع به همکاری ایران با آژانس لطمه‌ای نزده است و مغایر با تعهدات پادمانی ما هم نیستند. آژانس مکررا تایید کرده که ایران مشمول جامع‌ترین نظام راستی آزمایی موجود در دنیا است. قابل توجه این که در سال ۲۰۱۸ تعداد کل بازرسی‌های آژانس در سرتاسر دنیا ۲۱۹۵ مورد بوده، در حالیکه تا نوامبر ۲۰۱۹ بیش از ۶۸۸ بازرسی در ایران انجام شده که به ۱۳۶۷ نفر- روز بازرسی بالغ می‌شود.

ایران همواره تعهداتش را محترم شمرده و منطق را با منطق و احترام را با احترام جواب داده است. اما ما نمی‌توانیم زورگویی را از هیچ جایی بپذیریم و نخواهیم پذیرفت. ما به تهدید و ارعاب پاسخ متقابل خواهیم داد. در حال حاضر، بیشترین تلاش در حسن نیت برای حفظ برجام از سوی ایران در حال انجام است. به محض اینکه اجرای کامل برجام توسط دیگر اعضا تضمین گردد، ایران بلافاصله از گام های خویش باز می‌گردد. اگر اراده برای اجرای برجام توسط همه طرف ها وجود داشته باشد، این راه وجود دارد. اما ایران نمی‌تواند به تداوم تحریم‌های غیرقانونی و عدم وجود اقدامات جبرانی در قبال این تحریم ها توسط دیگر طرف ها بی تفاوت بماند. ایران اقدامات ضروری برای تامین منافع ملی‌اش بعمل خواهد آورد و گزینه‌های ایران محدود نیست. بعلاوه، هراقدام غیرضروری و بی مورد علیه ایران با اقدام قاطع ایران مواجه خواهد شد، همانطور که قبلا در عالی ترین سطوح به شرکای برجامی مان این موضوع را اعلام کرده‌ایم.

پیشنهاد آمریکا برای گفتگوی بی قید و شرط با ایران صادقانه نیست و ناشی از عادتش برای ورود به گفتگو از موضع قدرت و نه از موضع برابر است. درخواست گفتگو با ایران و همزمان اصرار بر اعمال «سیاست فشار حداکثری» علیه مردم ایران قابل جمع نیست. ایران زیر تهدید شمشیر مذاکره نخواهد کرد. آمریکا باید یک تصمیم استراتژیک بگیرد. همانطور که یک ضرب المثل آمریکایی می‌گوید « نمی‌توانی همزمان هم کیک خود را داشته باشی و هم آن را بخوری». یا سیاست فشار حداکثری وحشتناک و کهنه خود را ادامه دهید که از سوی مردم ایران سرزنش و در سطح بین المللی به عنوان یک شریک غیرقابل اعتماد تلقی شده، یا همانند یک دولت عادی رفتار کنید و تحریم های خود را بردارید. در این راستا، اجرای قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت توسط آمریکا مسیر را برای یک گفتگوی واقعی در چارچوب توافق هسته ای آماده خواهد کرد.

از زمان انعقاد برجام، برخی دولت ها تلاش کرده اند شورای امنیت را به مسایلی ورای برنامه صلح آمیز هسته‌ای ایران وارد نمایند. خلال مذاکرات هسته ای، ما با خواسته برخی طرف ها برای گنجاندن موارد غیرمرتبط در سند نهایی مخالفت کردیم و بدین ترتیب موافقت نکردیم که توانمندی‌های دفاعی مشروع ایران و نقش منطقه‌ای اش به شمول مبارزه با تروریسم را در بر بگیرد یا متاثر کند. تلاش های اخیر برای مرتبط کردن این موضوعات از جمله به واسطه تفسیر نادرست از پیوست ب قطعنامه ۲۲۳۱ کاملا غیرموجه است.

دستیابی به ابزارهای دفاع مشروع یک حق ذاتی در حقوق بین الملل است. ما در یک منطقه شکننده و ناامن زندگی می‌کنیم. مضافا، فروش مقادیر زیاد تسلیحات سنگین به منطقه آن را آماده انفجار کرده است. کسانی که از ایران می خواهند توانمندی‌های تسلیحاتی متعارف خود را محدود کند، سود زیادی از فروش تسلیحات مرگبار به این منطقه می‌برند. تحت هیچ شرایطی، ایران در مورد امنیت خود مصالحه نخواهد کرد.

ایران تسلیحات اتمی ندارد و در برجام تعهد کرده دنبال دستیابی و تولید آن نباشد. موشک‌های ایران «داشتن توانمندی پرتاب تسلیحات اتمی طراحی نشده» اند و بنابراین از شمول قطعنامه ۲۲۳۱ خارج هستند. عبارت «طراحی شده برای داشتن توانمندی» عمدی و متعاقب مذاکرات طاقت فرسا بود تا موشک های متعارف ایران را از حیطه این قطعنامه خارج کند. این تعبیر به خوبی در بیانیه ایران پس از تصویب قطعنامه ۲۲۳۱ منعکس شده است. بازتفسیر خودسرانه قطعنامه با توسل به مفاهیم غیرالزام آورِ یک کلوبِ انحصاریِ ۳۵ عضوی نظیر ام تی سی آر کاملا گمراه کننده و بنابراین غیرقابل قبول است.

در خاتمه، یادآوری می نمایم که ملاحظات ما در رابطه با گزارش دبیرکل، در نامه اخیر من به شورا آمده و شامل دیدگاه‌های ما در خصوص مواردی است که در صحبت های امروزم نبود.
خانم رئیس،

  با استفاده از فرصت، من همچنین می خواهم توضیحاتی در مورد برخی صحبت‌های اعضا بدهم که غیرمرتبط با دستورکار نشست امروز بود. 

اول، در مورد حمله به  تاسیسات نفتی آرامکو، ما مکرر و به صورت کلی تمامی اتهامات علیه خود را در این زمینه رد کرده ایم. ممکن است به خاطر داشته باشید که بلافاصله، تکرار می‌کنم، بلافاصله، پس از حمله مزبور هم آمریکا و هم عربستان سعودی ادعا کردند که ایران مسئول این حملات است. چنین ادعاهایی کاملا سازگار با رفتار معمول آنها در موقعیت های مشابه است جایی‌که ابتدا ایران را متهم می‌کنند و بعد وانمود می‌کنند در حال یک تحقیقات جامع هستند. 
  نتیجه چنین تحقیقاتی از پیش معلوم شده و کاملا قابل پیش بینی است. آن منجر به برخی عکس ها و ویدئوهای تقبلی یا اسناد جعلی به منظور «اثبات» به اصطلاح مشارکت مستقیم یا غیرمستقیم ایران می‌شود.  
  دوم، امروز اطلاعات نادرستی به شورا در مورد شرایط جاری در خاورمیانه ارائه شد. مخرج مشترک همه وضعیت‌های گذشته و کنونی خاورمیانه این است که آمریکا از طریق «سیاست تفرقه بینداز و حکومت کن» پیوسته و مدام به درگیریهای منطقه ای دامن زده است. در مقابل، ایران یک نیروی قوی در مقابل ناامنی، تروریسم و افراط گرایی در منطقه خواهد ماند. یک مثال زنده، کمک ما به دولت و مردم عراق و سوریه برای شکست داعش است. 
  به رغم همه تلاش های آمریکا، هیچ چیزی پیوندهای برادرانه، مذهبی، فرهنگی و تاریخی کشورهای منطقه را نخواهد گسست. 
  ماه همواره از تاسیس سازوکار امنیتی در خلیج فارس حمایت کرده ایم. ابتکار اخیر رئیس جمهور ما تحت عنوان « پوشش صلح هرمز » (امید) طرحی درست در زمان درست است. ما آماده تعامل با همسایگان برای دستیابی به یک چارچوب مورد توافق طرفها در اسرع وقت هستیم. 
  سوم، طرح مسایل داخلی ایران در این نشست نقض فاحش اصول بنیادین این سازمان به ویژه بند 7 ماده 2 منشور است که صراحتا ورود سازمان به مسایل داخلی دولت ها را ممنوع می‌کند. اتهاماتی را که علیه کشورم در این زمینه مطرح شد به صورت کامل رد می‌کنیم.»

Iranian Ambassador and Permanent Representative to the UN Majid TakhtRavanchi said that Iran will not be indifferent to the continuous unlawful sanctions and lack of complementary moves of the JCPOA members, adding the country will take necessary actions through unlimited options.

The full text of the statement reads as follows:

In the Name of God, the Most Compassionate, the Most Merciful

Madam President,

The Security Council is once again considering the implementation of one of its most important resolutions, namely resolution 2231, which is being vehemently violated by a permanent member of the Council, an unprecedented development in the history of the UN. Here, I wish to express my appreciation to all fourteen members of the Council for lending their valuable support to the JCPOA.

When the Council, through unanimous adoption of resolution 2231 endorsed the JCPOA, the whole world acclaimed that as a significant achievement of dialogue and multilateral diplomacy and acknowledged its indispensable contribution to international peace and security. The resolution emphasizes that “the JCPOA is conducive to promoting and facilitating the development of normal economic and trade contacts and cooperation with Iran”. As the Secretary-General has rightly noted in his recent report “an essential part of the JCPOA is the lifting of nuclear-related sanctions on the Islamic Republic of Iran allowing for the normalization of trade and economic relations”. Furthermore, based on JCPOA, E3/EU+3 committed “to ensure Iran’s access in areas of trade, technology, finance and energy”, and U.S committed “to prevent interference with the realization of the full benefit by Iran of the sanctions lifting”.

On 8 May 2018, the U.S. president issued a Presidential Memoranda, “ceasing U.S. participation in the JCPOA”. In fact, the U.S. decided to illegally withdraw from the JCPOA and in contravention of its international obligations returned back all of its sanctions that had been lifted in accordance with the JCPOA. This and subsequent developments rendered the JCPOA with respect to Iran’s benefits almost fully ineffective and in certain aspects, the situation now is even worse than what we had before the JCPOA concluded. Since then, the application of the U.S. unlawful sanctions has been extended into other states and in essence, the U.S. is punishing them for honoring their international commitments in accordance with resolution 2231, another unmatched development in the U.N. history.

What the U.S. sanctions are intended to do is “collective punishment” of the general public, which is prohibited even in armed conflicts. They are also targeting the most vulnerable groups of ordinary people in order to create discontent within the society and as such are inhumane in nature.

The U.S. sanctions are also targeting different sectors of the Iranian economy including oil and banking sectors, which are negatively affecting the daily lives of millions of Iranians. Contrary to the claims of the U.S., its sanctions are neither short of war or better than or an alternative to war; they ARE actual war but by another means and names. Pure and simple! The U.S., through weaponizing food and medicine and in total disregard of 3 October 2018 ruling of the ICJ, has extended its sanctions even to other humanitarian goods.

US officials have confirmed that the pain of sanctions for ordinary people is intentional and part of a political strategy. US Secretary of State has gone on record at least twice with his conditions to allow food and medicine flow to the Iranian people.

By any measure, the U.S. sanctions are illegitimate, immoral, inhumane and cruel. It is a shame that the U.S. bullying has resulted in discontinuation of the export of certain medicines to Iran, causing a nightmare for some patients.

For instance, a European company, under the pressure of US sanctions, has stopped exporting special bandages for patients suffering from EB, a rare genetic condition resulting in easy blistering of the skin.

A 2-year-old girl from the city of Ahvaz, Ava, an EB patient, is one of “butterfly children” who are known so because their skin is as fragile as butterflies. To avoid infection, butterflies should be covered by special bandages. Even those bandages do not lift the pain. However, the alternative is horrible as it peels kids’ soft skin at the time of removal. Nowadays, the importation of these special bandages for EBs has become almost impossible, endangering the lives of innocent children like Ava. Now butterflies are feeling the pain of the U.S. inhumane sanctions with their hearts and souls. In June this year, Ava was relieved of pain forever and passed away. Her story only reflects the tip of the iceberg, as children and adults with cancer and rare diseases are struggling in silence with death. Killing children and patients takes no courage!

U.S maximum pressure policy and sanctions are tantamount to economic terrorism which are killing innocent people. Therefore, those who have been involved in designing, advocating and executing these sanctions must be held accountable.

The Secretary-General is expected consistent with his mandate under paragraph 7 of Note. 44 to thoroughly report on the U.S. sanctions and their inhumane impacts.

The United States has further illegally sanctioned nuclear measures authorized under resolution 2231, thus preventing the implementation of Iran’s and other States’ commitments. Furthermore, activities of the Procurement Channel have been negatively affected.

Despite all hardships inflicted upon the Iranian people as a result of the United States’ unlawful sanctions, Iran, at the request of other JCPOA participants and based on their assurances for compensation, waited for a year and continued to fully implement its commitments.

On 6th July and 24th September 2018, Iran was assured by JCPOA participants of compensation especially in establishing effective financial channels, export of oil, shipping and insurance, and the protection from the extraterritorial effects of US sanctions. None of these assurances has been materialized until today. 

Iran has been and continues to be committed to the implementation of the JCPOA. This fact has been time and again confirmed by the IAEA including after the reintroduction of unilateral sanctions by the United States. However, unilateral implementation of the JCPOA is not sustainable. The deal needs more than one willing and able party to be fully implemented. After exercising strategic patience for a year and in the face of apparently continued inaction of the European participants in the JCPOA and after witnessing that the promises made to Iran were not honored, Iran was left with no other option than to act and take the necessary measures to cure the imbalance created in the JCPOA. In so doing, Iran that had already triggered and exhausted JCPOA dispute settlement mechanism eventually applied the remedy manifestly recognized by the JCPOA and the Security Council. This decision was carefully crafted to save the JCPOA.

Iran has ceased performing its commitments in part in accordance with paragraphs 26 and 36 of the JCPOA. To give room for diplomacy, a step by step approach with two months’ intervals has been designed.

Iran’s steps are reversible but the damages inflicted upon Iran and the Iranian people due to illegal sanctions are not reversible at all. How do the opportunities that are lost, the economy that is affected, and above all, the precious lives that are perished as well as the suffering of the Iranian people especially kids, elderly and patients can be reversed?

Iran has ceased implementing only some voluntary measures. They have not touched Iran’s cooperation with the IAEA.

They are not also inconsistent with our safeguards related obligations. The Agency has repeatedly confirmed that Iran is subject to the most robust verification system in existence anywhere in the world. It is noteworthy that in 2018 the number of all IAEA safeguard inspections around the world was 2195, while in 2019 until November, Iran was subject to more than 688 inspections amounting to 1376 person-day inspections.

Iran has always respected its commitments and responded to logic with logic and respect with respect. However, we cannot and will not accept bullying from any quarter. Our response to threats and intimidation is in kind. At the moment, best efforts in good faith are being made by Iran to sustain the JCPOA. As soon as the full implementation of the JCPOA by other participants are guaranteed, Iran will immediately reverse all of its measures. If there is a will for JCPOA’s full implementation by all concerned, there is a way. However, Iran cannot remain indifferent to the continuation of illegal sanctions and the lack of compensatory response to these sanctions by other participants. Iran will take necessary measures to secure its national interests and our options are not limited. At the same time, any unnecessary and unwarranted measures against Iran will be met with decisive action as has already been conveyed at the highest level to our JCPOA partners.

The U.S.’s offer of unconditional talks with Iran is disingenuous emanating from its habit to enter a dialogue from a position of strength and not based on equal footing. The call for a dialogue with Iran while simultaneously insisting on the application of “maximum pressure policy” against the Iranian people are mutually exclusive. Iran does not negotiate under the threat of a sword. The U.S. has to make a strategic decision. As an American proverb says, “you can’t have your cake and eat it too”. Either you continue with your horrible and outdated maximum pressure policy, while scolded by the Iranian people and branded at the international level as an untrustworthy partner, OR you act as a normal country and undo the sanctions. In this context, the implementation of Security Council resolution 2231 by the U.S. will pave the way for a genuine dialogue to start within the framework of the nuclear deal.  

Since the conclusion of the JCPOA, a few countries have attempted to expand the involvement of the Security Council to issues beyond Iran’s peaceful nuclear program. In the course of the nuclear negotiations, we resisted the temptation of some participants to include extraneous matters in the final document and hence did not agree neither to touch Iran’s legitimate defensive capabilities nor to affect its role in the region including in the fight against terrorism. Recent attempts to link these issues including through misinterpretation of Annex B of resolution 2231 are completely unjust.

Acquiring legitimate means of defense is an inherent right under international law. We are living in a volatile and insecure region. Furthermore, the sale of a large amount of heavy weaponry to our region has turned it into a powder- keg. Those who ask Iran to limit its legitimate conventional capabilities are making lots of money out of exports of deadly weaponry to this region. Under no circumstances, will Iran, compromise on its security.

Iran does not possess nuclear weapons and has committed to the JCPOA not to ever seek, develop or acquire them. Accordingly, Iran’s missiles are “not designed to be capable of delivering nuclear weapons”, and therefore, they are outside the purview of resolution 2231. The term “designed to be capable” was deliberately chosen pursuant to cumbersome negotiations in order to exclude Iran’s conventional missiles from the scrutiny of the resolution. This notion is well reflected in Iran’s statement following the adoption of resolution 2231.

Arbitrary reinterpretation of the resolution by recourse to a non-legally binding definitions of an informal and yet exclusive 35-member club-like MTCR is totally misleading and thus unacceptable.

In conclusion, our observations with regard to the Secretary-General’s report are contained in my recent letter to the Council, and covers our views on issues that have not been addressed in my remarks today.